حجاب قرآنی

بسم الله الرحمن الرحیم

یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُل لِّأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِن جَلَابِیبِهِنَّ ذَلِکَ أَدْنَى أَن یُعْرَفْنَ فَلَا یُؤْذَیْنَ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا - سوره ی أحزاب آیه ی ﴿۵۹﴾

......وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ .......-سوره ی نور آیه ی ﴿۳۱﴾

دو لفظ جلباب و خمر در این دو آیه میزان و نحوه حجاب را بیان می‌فرماید که باید دید در لغت فصیح عرب این دو به چه معنا است .

اگر محیط محاط را به طور تام در بر گیرد به طوری که محاط مستغرق در آن شود در لغت عرب این را می‌گویند جلباب . لذا روسری سر را در بر می‌گیرد و بر سر محیط می‌شود ولی احاطه‌اش تام نیست مانتو نیز حجاب هست ولی احاطه تام ندارد لذا در تعبیر قرآن روسری و مانتو جلباب نیست

در بدایه الحکمه و نهایه الحکمه علامه طباطبایی بحث جواهر اعراض را مطرح می‌فرمایند تا می‌رسیم به عرض جده که بحث انواع احاطه است از همین جا می‌خواهیم به معنای لفظ جلباب که حجاب قرآنی است برسیم .  

 

جلباب پارچه‌ای را گویند که یکپارچه از سر تا پای زن را مستغرق کند (بپوشاند) به طوری که هیچ جای بدن زن ظاهر نباشد . قرآن می‌فرماید حجاب زن باید جلباب باشد . در آیه مذکور جلابیبهن جمع جلباب است و در اصطلاح عرب روسری خمر و جلباب نیست و در لغت عرب مانتو نه خمر است نه جلباب

محیط نسبت به محاط دو نوع است  یا محیط محاط را به صورت تام در بر می‌گیرد مثل اینکه سقف منزل -  ما را که در اتاق نشسته‌ایم کاملاً در بر دارد  یا محیط محاط را در بر می‌گیرد ولی این در بر گرفتن تام نیست مثلاً عمامه نسبت به سر احاطه دارد و بخشی از سر را پوشانده است ولی احاطه او تام نیست .

 

روسری و مانتو حجاب است اما جلباب نیست!

اگر محیط محاط را به طور تام در بر گیرد به طوری که محاط مستغرق در آن شود در لغت عرب این را می‌گویند جلباب . لذا روسری سر را در بر می‌گیرد و بر سر محیط می‌شود ولی احاطه‌اش تام نیست  مانتو نیز  حجاب هست ولی احاطه تام ندارد لذا در تعبیر قرآن روسری و مانتو جلباب نیست . حجاب هست ولی حجاب قرآنی نیست .

منبا:فرمایشات استاد داوود صمدی آملی

دریافت فایل صوتی فرمایشات استاد صمدی آملی
حجم: 5.08 مگابایت

طب سنتی

بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه ای در طب:

حتما جمله ی معروف«عقل سالم در بدن سالم »به گوشتان خورده است.بله؛یقینا لازمه ی سلامت عقلی هر کس ،سلامت بدنی اوست. که مراد از بدن در این مقاله همان بدن عنصری انسان است که گوشت و پوست و استخوان است و محل ظهور نفس و جان.

برخی ازحکمای قدیم ما عالم را با خصوصیات چهار رکن اصلی متصور می شدند.به عبارت دیگرآنها بر این باور بودند که موجودات عالم از تاثیر این چهار رکن بر روی هم و ایجاد کیفیت جدید ، لباس وجود بر تن می کردند و این چهار رکن اصلی عبارت اند از :(آب وآتش وهوا و خاک)

بدن جانداران نیز از این قاعده مستثنی نبود و از تاثیر این ارکان چهارگانه بر هم ، به ترتیب بدنها با مزاجهای مختلفی ایجاد می شد ؛خواه گرم و خشک مانند آتش وخواه گرم و تَر مانند هوا و گاهی سرد و تَر مانند آب و یا سرد و خشک مانند خاک

حکما و اطبای قدیم  از جمله شیخ الرئیس(بو علی سینا) با این قاعده که مزاج بیماران را به اعتدال نزدیکتر کنند ، به درمان آنها می پرداختند و مزاج معتدل آن مزاجی بود که در آن هیچ یک از خصوصیات ارکان اعم از (سردی و گرمی) و (خشکی و تری) بر دیگری غلبه نداشته باشند و هر گاه این اعتدال در بدن شخصی وجود نداشت به او لفظ  بیمار اطلاق میشد.

حال شاید این پرسش برایتان پیش بیاید که مگر میشود آب و آتش (خصوصیات آنها)هردو در بدن باشند،ولی یکی بر دیگری غلبه نکند؟!

در پاسخ باید بگوییم :بله؛چنین چیزی ممکن است .همان طوری که غم و شادی و مهر و خشم و ...  در یک شخص موجودند و هر کدام شانی از شئون  نفس اویند.  (و کلُّ یَومٍ هُوَ فی شأن)

متاسفانه اکثری مردم به دلایل مختلف(محیط،تغذیه و ...)دارای مزاجهایی خارج از اعتدال اند که این تفاوتها در مزاجهای افراد بسیار ملموس و قابل مشاهده است.مثلا؛شاید افرادی را دیده باشید که تمایل به پوشیدن لباسهای زیاد دارند و در مقابل افرادی هم لباسهای بسیار کمی را حتی در فصول سرد سال  می پوشند  که این حکایت از میزان گرمی و سردی مزاج آنها دارد.

امید است برداشت های این حقیر مورد توجه شما عزیزان واقع شده باشد.

علاقه مندان می توانید برای شناسایی مزاج خود به سایت طبایع(لینک سایت طبایع در قسمت پیوند ها)  رجوع کنید.